ชีวมวล

ประเทศไทยเป็นประเทศเกษตรกรรม ผลผลิตของประเทศส่วนใหญ่ได้จากภาคการเกษตรเป็นสำคัญ เช่น ข้าว อ้อย มันสำปะหลัง เป็นต้น ดังนั้นจึงมีเศษวัสดุเหลือใช้หรือชีวมวลเกิดขึ้นหลังการเก็บเกี่ยวเป็นจำนวนมาก ซึ่งจากการศึกษาและประเมินการศึกษาและประเมินศักยภาพชีวมวลของกรมพัฒนาพลังงานทดแทนและอนุรักษ์พลังงาน ในปี 2549 พบว่าประเทศไทยมีการเพาะปลูกข้าวได้ผลผลิตรวม 30 ล้านตัน และมีเศษวัสดุเหลือใช้เกิดขึ้น ได้แก่ แกลบและฟางข้าว จากการประเมินศักยภาพชีวมวลของแกลบรวม 6,400,000 ตัน และจากการวิเคราะห์คุณสมบัติของแกลบ พบว่ามีค่าความร้อนประมาณ 14.40 เมกะจูลต่อกิโลกรัม ซึ่งมีความเหมาะสมในการนำเป็นเชื้อเพลิงเพื่อผลิตกระแสไฟ

กรมพัฒนาพลังงานทดแทนและอนุรักษ์พลังงาน (พพ.) มีความประสงค์ในการศึกษาและสาธิตการผลิตก๊าซชีวภาพจากชีวมวล เนื่องจากชีวมวลที่เหลือใช้จากการเกษตรและอุตสาหกรรมมีเป็นจำนวนมาก เช่น ทะลายและใบปาล์ม ลำต้น เหง้า กากมันสำปะหลัง ยอดและใบอ้อย ตอซังสับปะรด และฟางข้าว เป็นต้น สร้างปัญหาในการจัดเก็บและทำลายแก่ผู้ประกอบการและเกษตรกร บางแห่งก็ถูกกองทิ้งไว้โดยไม่ได้รับการจัดการที่ดีพอ เมื่อถูกทิ้งไว้ ชีวมวลที่มีความชื้นสูงจึงเกิดการหมักย่อยโดยธรรมชาติ และส่งกลิ่นเหม็นรบกวนประชาชนในพื้นที่ บางแห่งก็ถูกกองทิ้งไว้ให้แห้งและเผาทำลาย เป็นการเพิ่มก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ในบรรยากาศที่เป็นต้นเหตุของปรากฎการณ์เรือนกระจก(G

ด้วยข้อจํากัดของปริมาณชีวมวลที่มีอยู่ในแต่ละพื้นที่ ส่งผลกระทบให้ผู้ประกอบกิจการอุตสาหกรรมมีความไม่มั่นใจในการนําชีวมวลมาใช้แทนเชื้อเพลิงฟอสซิล ประกอบกับเทคโนโลยีการใช้ชีวมวลเป็นเชื้อเพลิง ดังนั้นเพื่อเพิ่มเสถียรภาพด้านเชื้อเพลิงให้กับโรงงานอุตสาหกรรม เทคโนโลยีการใช้ถ่านหินสะอาดควบคู่กับชีวมวลในการผลิตพลังงานจึงเป็นแนวทางหนึ่งที่จะสร้างความเชื่อมั่นให้กับผู้ประกอบกิจการในการใช้เชื้อเพลิงชีวมวล พพ.

 นับวันการใช้พลังงานสำหรับอุตสาหกรรมต่างๆทั่วโลกนั้นมีแนวโน้มจะสูงขึ้นเรื่อยๆ ปัจจุบันประเทศไทยต้องพึ่งพาการนำเข้าพลังงานจากต่างประเทศทั้งในรูปของน้ำมันเชื้อเพลิง และถ่านหิน ทั้งๆที่ประเทศไทยเป็นประเทศเกษตรกรรม ประชากรมากกว่าร้อยละ 50 ประกอบอาชีพเกษตรกรรม ผลพลอยได้ที่สำคัญนอกเหนือจากผลผลิตการเกษตรก็คือ วัสดุเหลือทิ้งทางการเกษตร เช่น ฟางข้าว แกลบ กากอ้อย กาก ใย ทะลายปาล์ม และผลผลิตทางการเกษตรอื่นๆอีกเป็นจำนวนมาก ทำให้ประเทศไทยเป็นประเทศที่มีศักยภาพสูงในการใช้เชื้อเพลิง ชีวมวลในอุตสาหกรรมและการผลิตไฟฟ้า สาเหตุที่เรายังไม่สามารถใช้ศักยภาพดังกล่าวได้อย่างเต็มที่ นอกเหนือจากการขาดการค้นคว้าและวิ

 ประเทศไทยเป็นประเทศเกษตรกรรมและได้พัฒนาเป็นประเทศเกษตรอุตสาหกรรม ผลผลิตหลักของประเทศคือสินค้าทางการเกษตรซึ่งเป็นรายได้หลักอย่างหนึ่ง ผลผลิตข้างเคียงที่เกิดขึ้นคือ เศษวัสดุทางการเกษตร ซึ่งเดิมขจัดทิ้งโดยการฝังหรือคลุมหน้าดิน แต่ปัจจุบันได้มีการนำมาใช้เป็นเชื้อเพลิงเพื่อผลิตพลังงานความร้อนหรือพลังงานไฟฟ้า เศษวัสดุที่กล่าวถึงนี้เรียกโดยทั่วไปว่า ชีวมวล (Biomass) เช่น แกลบ กากอ้อย เศษไม้และขี้เลื่อย กะลา และกากใยปาล์ม เป็นต้น