การเปรียบเทียบข้อมูลความเข้มรังสีดวงอาทิตย์บนระนาบในแนวระดับและระนาบเอียงของสถานีวัดความเข้มรังสีดวงอาทิตย์กรุงเทพมหานคร

โดย  นางสาวธัญลักษณ์ เกตุโสภา นักวิทยาศาสตร์ปฏิบัติการ
        กองพัฒนาพลังงานแสงอาทิตย์ กรมพัฒนาพลังงานทดแทนและอนุรักษ์พลังงาน

         บทความนี้ผู้จัดทำได้ใช้ข้อมูลความเข้มรังสีดวงอาทิตย์ชนิดรังสีรวมที่ทำการตรวจวัด ณ สถานี กรุงเทพมหานคร (ละติจูด13.75° N ลองจิจูด100.52° E) ของเดือนมกราคม-กรกฎาคม พ.ศ. 2565 ที่ทำการวัดบนระนาบในแนวระดับ (0 องศาจากพื้นราบ) ของช่วงเวลา 5:00:00 น. – 18:59:59 น. (ตั้งแต่พระอาทิตย์ขึ้น จนถึงพระอาทิตย์ตกดิน หรือช่วงที่มีแสงแดด) ซึ่งจัดเป็นข้อมูลปฐมภูมิ มาคำนวณหาค่าความเข้มรังสีดวงอาทิตย์ ชนิดรังสีรวมในแนวระนาบเอียงที่ 13.75 องศา 30 องศา 60 องศา และ 90 องศาตามลำดับโดยใช้แบบจำลองของ Olmo et al. (1999) ซึ่งพบว่าค่าความเข้มรังสีดวงอาทิตย์ชนิดรังสีรวมของสถานีกรุงเทพมหานครจะมีค่าความเข้มแสงมากที่สุดหรือมีประสิทธิภาพสูงสุดที่ระนาบเอียงแตกต่างกันในแต่ละเดือน ซึ่งระนาบที่ให้ค่าความเข้มแสงมากที่สุดหรือมีประสิทธิภาพสูงสุดจะอยู่ในช่วง 0-30 องศา และหันหน้าไปทางทิศใต้เนื่องจาก มีช่วงเวลาของแสงแดดยาวนานที่สุด ซึ่งข้อมูลที่ได้จากแบบจำลองนั้นจัดว่าเป็นข้อมูลทุติยภูมิที่อาจมีความคลาดเคลื่อนอันเนื่องมาจากการคำนวณและตัวแปรต่างๆ ได้ ยิ่งมีตัวแปรในการคำนวณมาก ความคลาดเคลื่อนของข้อมูลก็จะมีมากยิ่งขึ้น ซึ่งในการใช้งานควรเลือกใช้ข้อมูลปฐมภูมิเป็นลำดับแรก สำหรับ การนำข้อมูลทุติยภูมิที่ได้จากการคำนวณจากแบบจำลองไปประยุกต์ใช้งานจริงนั้นอาจจะต้องมีการกำหนดให้ระนาบเอียงมีความละเอียดมากขึ้น เช่นทุก ๆ 5 องศา เพื่อทำการศึกษาหาระนาบเอียงที่เหมาะสมที่สุด และนอกจากนี้ควรมีการติดตั้งหัววัดรังสีดวงอาทิตย์ชนิดรังสีรวมในแนวระนาบเอียงที่ระดับดังกล่าว เพื่อทดสอบประสิทธิภาพของแบบจำลอง เพื่อให้ได้ข้อมูลที่มีความแม่นยำ และน่าเชื่อถือมากขึ้น รวมถึงอุปกรณ์ หรือเครื่องมือที่ทำการวัด และอุปกรณ์จัดเก็บข้อมูลควรมีการสอบเทียบอุปกรณ์ให้ได้มาตรฐานตามหลักวิชาการเพื่อให้ได้ข้อมูลที่มีความละเอียด ถูกต้อง แม่นยำ และเหมาะสำหรับการนำไปใช้งานต่อไป 

ท่านสามารถอ่านฉบับเต็มได้ที่ไฟล์ด้านล่าง